Zij kwamen op blote voeten
Op de eerste verdieping nemen we Franciscus als uitgangspunt en als inspiratiebron en wegwijzer voor onze hedendaagse samenleving.
Het verhaal van Franciscus begint in het historisch stadje Assisi in Italië. Het eind van de 12de eeuw is een tijd van grote veranderingen: oorlogen tussen de paus en de keizer, kruistochten, opkomst van de steden. De burgerij komt op en begint zich steeds sterker te profileren.
Als zoon van een rijke koopman trekt Franciscus zich het lot van de melaatsen en arme mensen aan. Hij schenkt al zijn bezittingen weg en kiest voor een leven van armoede, gebed en dienstbaarheid aan de ‘minderen’ in de maatschappij. Door die radicale keuze wekt hij heel wat reacties los bij zijn stadsgenoten. Sommigen lachen hem uit, anderen luisteren naar zijn verhalen en laten zich inspireren. Het is vooral zijn manier van vertellen die de aandacht trekt: in ‘vuur en vlam’, met ‘handen en voeten’, volks en over het concrete leven.
Bij alles wat Franciscus doet, blijkt zijn groot respect voor de natuur. In de middeleeuwse visie op de natuur waren de bossen, de waters en de dieren gevaarlijk en vol bekoringen. Franciscus breekt hiermee. Hij praat met de vogels, voelt met de dieren mee. Geen wonder dat hij de patroonheilige is van natuur- en milieubewegingen. Werelddierendag wordt trouwens op zijn feestdag, 4 oktober gevierd.
De vredesbewegingen beroepen zich op hem, omdat hij regelmatig tussenkwam bij zware conflicten. Tegen de mentaliteit van de kruistochten in, trok Franciscus in 1209 naar Egypte om er te spreken met de sultan Al-Kamil. Zijn ‘respectvolle’ omgang met andere godsdiensten inspireert nog steeds.